در این مقاله، روشی برای پایدارسازی تصویر در پریسکوپ زیردریایی با در نظر گرفتن اغتشاشات و نوسانات سطح دریا ارایه خواهد شد. این نوسانات می تواند تصویر دریافتی توسط پریسکوپ را ناپایدار کرده و اطلاعات دریافتی از اهداف دریایی، زمینی یا هوایی را تغییر دهد. برای غلبه بر این مشکل نیاز به الگوریتم پایدارساز تصویری است که با تولید سیگنال های مرجع مناسب برای سروموتورها، حرکات نامطلوب تصویر را دفع کند. برای استخراج معادلات پایدارساز تصویر از تبدیلات دورانی و همگن استفاده خواهد شد. این معادلات برای دو حالت مختلف استخراج خواهند شد: -1فاصله تا هدف معلوم است و -2فاصله تا هدف معلوم نیست. در واقع، این معادلات فضای ورودی را به فضای سه بعدی خروجی نگاشت می کنند. فضای ورودی شامل زوایای انحراف سکوی پریسکوپ، فاصله تا هدف که می تواند اندازه گیری شده و یا توسط اپراتور مشخص شود (داده اختیاری)، و اطلاعات وضعیت مطلوب که توسط اپراتور تعیین می شود. فضای خروجی شامل سه سیگنال مرجع برای سه سروموتور پریسکوپ است. این روش بر روی پرسکوپ زیر دریایی آزمایشگاهی که بر روی سکوی شبیه ساز امواج دریا نصب شده، اجرا شده است. نتایج آزمایشگاهی عملکرد خوب روش پیشنهادی در مقابله با نوسانات دریایی را نشان می دهد.

در این پژوهش تحلیل حساسیت پاسخ های سازه های ثابت دریایی شامل جابجایی حداکثر، برش پایه و لنگر واژگونی به پارامترهای موثر و توام با عدم قطعیت در نیروی امواج شامل ضریب درگ، ضریب اینرسی و ارتفاع موج مورد توجه قرار گرفته است. بدین منظور دو هندسه ساده شامل سکوی تک پایه و سکوی چهار پایه مورد بررسی قرار گرفته شده است. سینماتیک امواج به روش تئوری موج نو استخراج شده و با استفاده از معادله موریسون سری زمانی نیروها محاسبه و با اعمال این نیروها برروی سازه و انجام تحلیل دینامیکی پاسخ های سازه بدست آمده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که به صورت عمومی در مقایسه با حساسیت پاسخ های سازه به ضرایب درگ و اینرسی، پاسخ های سازه حساسیت بیشتری به تغییر ارتفاع موج دارند. هم چنین نتایج نشان می دهد که علیرغم روابط ذاتاً غیر خطی بین پاسخ های سازه ها و پارامترهای نیروی امواج، درصد انحراف تغییرات پاسخ سازه ها به پارامترهای ضریب درگ، ضریب اینرسی و ارتفاع موج از برازش و برون یابی خطی کمتر از 3% بوده و قابل صرف نظر کردن است.

هدف: سازمان به منزلة یک سیستم باز باید همواره آمادة تغییر و تحول باشد. اما معمولاً موانعی بر سر راه این تحولات وجود دارد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر شناخت فرایند شکل گیری اینرسی و غلبه بر آن بود. روش شناسی: پژوهش حاضر بر مبنای فلسفی ـ تفسیری، جهت گیری بنیادی، روش ‏کیفی، و استراتژی نظریه پردازی داده بنیاد است. جامعة آماری پژوهش مدیران و کارکنان شرکت های کوچک و متوسط فعال در صنعت تجهیزات اداری و شبکه در شهر تهران بودند و نمونة آماری 22 نفر از این افراد بود. یافته ها: پژوهش نشان داد تعهدات متعارض علت شکل گیری اینرسی است. ویژگی اینرسی بی تحرکی و تفکر کانالیزه (مقولة زمینه‏ای) است که بر شکل گیری راهبردها تأثیر مستقیم دارد. کیفیت ارتباطات نیز در نقش مداخله گر می تواند بر موفقیت یا شکست راهبردها تأثیر بگذارد که در صورت موفقیت راهبردها اینرسی سازمان تبدیل به انعطاف پذیری خواهد شد. نتیجه: مقاومت در برابر تغییر به این دلیل است که تعهد و دلبستگی افراد به تغییر جای خود را به تعهد و دلبستگی به تعهدی دیگر داده است. بنابراین، توان آنان به جای همراهی با تغییر صَرف مقابله با آن می شود و این گونه تلاش ها برای تغییر خنثی می‏شود. چنین رفتاری نوعی مصونیت و ایمن سازی شخصی در برابر تغییر است و این گونه تعهدات متعارض نقش اصلی در شکل گیری اینرسی پیدا می کند.

در طراحی لرزه ای سازه ها به منظور استهلاک انرژی اعمالی به سازه هنگام وقوع زلزله راهکارهای مختلفی ارائه شده است که میراگرها نیز در این دسته بندی قرار می گیرند. میراگر ها به سبب طراحی نسبتاً ساده و نیز اقتصادی تر بودن نسبت به سایر روش های استهلاک انرژی، بیشتر مورد توجه محقیق قرار گرفته اند. در این تحقیق، به منظور بهبود کارایی میراگر اینرسی دورانی، مکانیزم های اصطکاکی و ویسکوز به این نوع میراگر افزوده می شود. نمونه آزمایشگاهی میراگر اینرسی دورانی اصطکاکی در آزمایشگاه زلزله دانشگاه ارومیه ساخته شده و در یک قاب ساده مورد مطالعه قرار گرفته است، سپس سازه 8 طبقه ای تحت زلزله های کوبه و طبس به منظور بررسی اثرات میراگر ترکیبی ساخته شده در مقایسه با میراگر اینرسی دورانی ویسکوز، مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. میراگر های مورد نظر را می توان همراه انواع مختلفی از بادبندها از جمله چورن و قطری در سازه تعبیه نمود. در مدل مورد مطالعه، ابتدا سازه 8 طبقه متقارن را در نرم افزار SAP 2000 مدل شده، سپس مقاطع حاصله به منظور بررسی اثرات میراگر های مختلف در نرم افزار ABAQUS 2016 مدل می گردد. نتایج بررسی آزمایشگاهی، نشان از بهبود رفتار میراگر اینرسی دورانی اصطکاکی نسبت به سایر میراگرهای اصطکاکی و از بین رفتن ترمزهای ناگهانی آن ها دارد. همچنین پاسخ های دینامیکی سازه، کاهش جابه جایی حداکثر نظیر طبقه بام و نیز برش پایه سازه را نشان می دهد. نتایج تحلیلی نشانگر آن است که میراگرهای اینرسی دورانی ویسکوز نسبت به میراگرهای اینرسی دورانی اصطکاکی سریع تر عمل کرده و اقدام به استهلاک انرژی وارده به سازه می نماید. اما در نهایت میراگرهای دورانی اینرسی اصطکاکی بهتر از نمونه مشابه ویسکوز عمل خواهد کرد.

با توجه به نفوذ گسترده ی ریزشبکه ها در شبکه ی برق به دلیل مسائل اقتصادی و محیط زیستی بررسی این سیستم ها از منظر پایداری بسیار حائز اهمیت می باشد. یکی از مسائل مربوط به پایداری ریزشبکه ها، مسئله ی اینرسی پایین این اجزا به دلیل منابع تجدید پذیر می باشد. در این مقاله، یک مفهوم تطبیقی از کنترل کننده مبتنی بر ژنراتور مجازی، برای پایداری دینامیکی ریزشبکه ها با منابع اینرسی کم پیشنهاد می شود. برای این منظور، مجموعه ای از سیستم های ذخیره سازی انرژی دیسپاچ شده در نظر گرفته شده است. یک طرح جزیره ای کنترل شده برای کنترل دینامیکی فرکانس ریزشبکه نیز ارائه گردیده است. در این زمینه، بر اساس مفهوم مرکز اینرسی، طرح ژنراتور مجازی پیشنهادی از طریق فرمولاسیون ریاضی توسعه می یابد. همچنین از گشتاورهای بین ناحیه ای ارزیابی شده توسط مناطق کنترل ریزشبکه در قاب مرکز اینرسی، به عنوان کنترل کننده مبتنی بر ژنراتور مجازی توسعه یافته، استفاده می شود. علاوه بر این برای سیستم های ذخیره انرژی، یک مدل دیسپاچ معادل از طریق مدل دینامیکی ریزشبکه برای بهبود پایداری فرکانسی در طول نوسان های بین ناحیه ای ارائه و توسعه داده شده است. به منظور ارزیابی توانایی طرح پیشنهادی، شبیه سازی بلادرنگ بر روی یک سیستم آزمایشی دو ناحیه ای متشکل از چندین ریزشبکه انجام می شود. عملکردهای دینامیکی سیستم در شبیه سازی های حوزه زمان ارزیابی می شوند. نتایج عددی اثربخشی طرح پیشنهادی را در افزایش ثابت اینرسی سیستم که منجر به عملکرد دینامیکی مناسب با نسبت میرایی بالا در مواجهه با نوسانات شدید بین ناحیه ای می شود، نشان می دهد.